با دست هایی پراز شمعدانی نیایش وبا بونه های نسیم شبنم زده استغاثه زیر آسمان رحمت خدا ،ماه را مشتاقانه به تماشا می نشینیم وآغوش  می گشاییم برای سحرهای ستاره باران رمضان.

رمضان بشارت ثانیه های تسبیح خداست .رمضان کلید دروازه های بهشت است در پرتو تلاش ومجاهدت های نفس سپیده باران می شویم از سحرهای ابوحمزه وشبهای افتتاح .

بارالها ،دست های خالی مارا درآستانه تنهایی وسرگردانی رها مکن.

بارالها ،با کدامین زبان توبه واستغاثه طلب بخشایش ورحمت کنیم

که از فرط انابه های دروغین به لکنت مبتلا شده ایم؟

بار الها، چگونه از درگاهت طلب مغفرت وآمرزش نماییم،در حالی که لحظه به لحظه بر بنای خطاکاری هایمان آجری افزوده وبنیان عصیان را در دلمان محکم تر نموده ایم؟

بار الها،در حالی روی نیاز به قبله راز تو گردانه ایم که ستاره ی امیدمان در ظلمتکده ی دل،افول کرده است.

بار الها ،در این رمضان آمده ایم تا از توفان سرگشتگی خویش به کرانه آرامش ومهربانی تو پناه بریم.

بارالها، میدانیم که از گوشه عزلت ما تا وسعت بی انتهای توراهی نیست جز کوچه باغ مناجات وقت سحر .