فرشته وحی آمد واین آیه نازل شد:

والذین اذا فعلوا فاحشه او ظلموا انفسهم ذکرو الله فاستغفروالذنوبهم ومن یغفر الذنوب الا الله ولم یصبرو علی ما فعلو وهم یعلمون؛

(پرهیز گاران کسانی هستند که هرگاه کار ناشایسته از ایشان سرزند یا ظلمی به خویش کنندريالخدا را به یاد آرند وبرای گناه خود آمرزش طلبند. وچه کسی جز خدا همه گناهان را می آمرزد؟وبر آنچه انجام دادهاند درحالی که می دانند گناه است پافشاری نمی کنند.)

ابلیس بر فراز کوه ثور فریاد برآورد ونیروهاوافرادش را صدا زد.پرسیدند:ای مولای ما از چه روی مارافراخواندی ؟گفت این آیه نازل شده راه حل چیست؟

عفریته ای از میان شیاطین گفت:"چنان وچنین می کنم".ابلیس گفت:تو اهل این کار نیستی .دیگری برخاست وراهکار ارائه کرد؛اما اوهم اهلش نبود.

تااینکه “وسواس خناس"برخاست وگفت این کار را به من واگذار.ابلیس پرسید:چه می کنی؟گفت:به انسان ها وعده توبه می دهم وآرزومندشان می کنمتامرتکب گناه وخطا شوند وبعد از آناستغفار را از یادشان میبرم.ابلیس گفت:تو اهل این کار هستی تا قیامت ماموراین کارباش.

برگرفته از مجله خلق.امالی صدوق،ص265.