روزی “حاج میرزا جواد آقا ملکی تبریزی (ره)”پس از پایان درس به همراه یکی از شاگردان خود به راه افتاد.سرراه به حجره یکی از طلبه ها در مدرسه دارالشفا رفت. اندکی آنجانشست،سپس برخاست وحجره راترک کرد. همراهش با دیدن این ماجرا با تعجب پرسید:حا ج میرزا هدفتان از سر زدن به حجره این طلبه چه بود؟میرزا در پاسخ فرمود:شب گذشته هنگام سحر ،فیض الهی شامل حالم شد وفهمیدم که از ناحیه ی خودم نیست.وقتی دقت کردم ،پی بردم این طلبه در نماز شبش،درحال دعا کردن درحق من است وفیضی که به من رسیده،بر اثر دعای اوست.از این رو برای سپاس گزاری به حجره اش رفتم.

شیخ عبدالکریم حائری (ره)همواره به احترام گذاشتن به قرآن سفارش می کرد وتاکید می ورزید احترام مجالس تلاوت قرآن   حفظ شود ایشان به اینکه در مجالس ترحیم ،هنگام تلاوت قرآن پذیرایی صورت می گیرد ،اعتراض می کرد.